Γνωρίζω καλά ότι οι μεταγραφικοί στόχοι "πουλάνε" στο κοινό, γιατί δίνουν ελπίδα. Θα μπορούσα να αφιερώνω γραμμές στον Μαλί, στον Ολίβα, στον Ριμπέιρο και σε άλλους πολλούς. Δεν έχει όμως νόημα. Τι μας έχει δείξει η ιστορία; Ο Ιούνιος είναι ένας μήνας "νεκρός" για τον ΠΑΟΚ. Εξαιρουμένης της χρονιάς Μίχελ-Ίβιτς τις υπόλοιπες ελάχιστες κινήσεις έγιναν αυτόν τον μήνα. Με Άρνεσεν το καλοκαίρι του 2015 καμία, το 2017 μετά τη φυγή του Ίβιτς και πάλι καμία, καθώς Ρέυ και Μακ ήρθαν αρχές Ιουλίου. Το 2018 ήρθε ο Χατσερίδη που είχε κλείσει από τον Γενάρη κι αρχές Ιούλη ο Λέο Ζαμπά. Το 2019 οι Μιχάι-Ζίβκοβιτς και Μελιόπουλος που επίσης είχαν κλείσει από τον Γενάρη σε μεγάλο βαθμό κι ο Ροντρίγκο που κόλλησε με το deal του Βαρέλα. Το 2020 λόγω ιδιαίτερων συνθηκών και πάλι ο Ιούνιος ήταν μήνες δίχως μεταγραφή κι ο Σβαμπ άνοιξε τον χορό τον Ιούλη. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Χαλαρώστε κι απολαύστε το αεράκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου