H χρονιά του Πηγάσου ξεκίνησε ιδανικά. Ο Χοφ δικαίωνε όσους τον επέλεξαν στη νευραλγική θέση του πασαδόρου, ο Χέιζελντεν έδειχνε ανεβασμένος και ο Μέειρ ακόμη και αν δεν έκανε εντυπωσιακά ματς, είχε μία έφεση στις χαλασμένες μπάλες (που μερικές φορές προκαλούσε ο ίδιος). Ο ελληνικός κορμός έδινε λύσεις και όλα φαινόταν ιδανικά.
Το σημείο καμπής
Στα μέσα της σεζόν όμως ο Πήγασος ξεκίνησε να δυσκολεύεται περισσότερο, μέχρι που ήρθε η κατάρρευση. Η πτώση ήταν απότομη και τελικώς αποδείχθηκε να είναι και ασταμάτητη.
Αν πρέπει να τονιστεί ένα ματς ως αυτό που έφερε την αρχή του τέλους ήταν το τελευταίο του Γιάννη Ορφανού στον πάγκο του Πηγάσου, απέναντι στον Φοίνικα Σύρου. Ο Πήγασος έχασε με 1-3 μπαίνοντας για πρώτη φορά σε περιπέτειες, ο εκνευρισμός ήταν έκδηλος, όλοι τα έβαζαν με όλους και ο προπονητής παρακολουθούσε απόλυτα απογοητευμένος το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.
Βέβαια πολλά πράγματα δεν γνωρίζουμε για το τι είχε προηγηθεί (και ούτε χρειάζεται), αλλά η εικόνα στο γήπεδο ήταν κάκιστη. Όχι αγωνιστικά απλά, αλλά με τις φιλονικίες μεταξύ παικτών, τους αυξημένους τόνους και την αδυναμία να μαζευτεί αυτό το πράγμα.
Όλα αυτά στις 18 Ιανουαρίου του 2025. Έκτοτε ο Πήγασος είχε μόλις μία νίκη σε δέκα ματς και ουσιαστικά δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά ο ίδιος.
Η αναδόμηση δεν λειτούργησε
Μερικοί θεωρούν ότι οι αλλαγές έγιναν αργά, άλλοι ότι ήταν βιαστικές, αλλά σίγουρα δεν αποτελεσματικές. Ρεαλιστικά το κενό του Αρμενάκη δεν αναπληρώθηκε ποτέ, ενώ η απομάκρυνση του Χέιζελντεν δεν άλλαξε πολλά πράγματα, κάτι που άλλωστε επιβεβαιώνουν και τα νούμερα.
Το ότι ο Χοφ ήταν να φύγει και τελικά έμεινε δεν φάνηκε να βοηθάει ούτε την ψυχολογία ούτε τις σχέσεις της ομάδας, ούτε καν τον ίδιο που ήταν… στα χαμένα.
Η επιλογή του Βουλίσεβιτς για τον πάγκο επίσης δεν βοήθησε καθόλου. Δεν ήταν αυτό που έφταιξε για τον υποβιβασμό, αλλά ο Σέρβος δεν ενέπνευσε, δεν άφησε το στίγμα του στην ομάδα και σε κανένα σημείο δεν μπόρεσε να κάνει το βολεϊκό κοινό να πιστέψει ότι ο Πήγασος μπορεί να κάνει κάτι διαφορετικό.
Σε γενικές γραμμές είναι ένας προπονητής που δεν θα λείψει σε κάποιον, χωρίς να λέει κανείς ότι εκείνος είναι ο μοναδικός ή ο κύριος υπεύθυνος όσων πήγαν λάθος.
Ποιο είναι το αποτύπωμα που άφησε ο Πήγασος;
Μετά από τρία χρόνια η ομάδα της Πολίχνης υποβιβάζεται, αλλά έχει αφήσει το στίγμα της. Μία ομάδα μιας μικρής περιοχής της Θεσσαλονίκης η οποία έφτασε σε φάιναλ φορ κυπέλλου όταν βρισκόταν ακόμη στην Pre League.
Έφερε κόσμο στο γήπεδο της Πολίχνης και η εικόνα των ακαδημιών στις κερκίδες ήταν πολύ ωραία. Ο Πήγασος έδωσε ευκαιρία σε Έλληνες παίκτες να δείξουν τι μπορούν να κάνουν και έφερε και μία σημαντική διοργάνωση (βαλκανικό κύπελλο) στη Θεσσαλονίκη. Το ταμείο είναι θετικό, αλλά το τέλος δεν ήταν αυτό που του άξιζε.
Volleynews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου