Προχθές παρακολούθησα δια ζώσης (λόγω καταγωγής) το παιχνίδι κόντρα στον ΠΑΣ και έτσι είχα την ευκαιρία να αναλύσω πιο ποδοσφαιρικά τον αγώνα. Αυτό που ξεχ'ωρισα περισσότερο ήταν η λύσσα των Μιχάι κ Τσιγγάρα για τη νίκη και την καθιέρωση. Ο δεύτερος έκλεισε κάθε τρύπα στο κέντρο με τα τρεξίματά του κι ο διεθνής κεντρικός αμυντικός κάλυψε κάθε επιχείρηση κόντρας των γηπεδούχων σε συνδυασμό με την εμπειρία του πολύ καλού χθες Κρέσπο. Αποτέλεσμα των παραπάνω: να έχει ο ΠΑΟΚ περισσότερο τη μπάλα στην κατοχή του, βγάζοντας κατά διαστήματα την ποιότητά του στο γήπεδο.
Κάθετο κ όμορφο ποδόσφαιρο, πολύ καλές συνεργασίες από Κούρτιτς και Ζίβκοβιτς, ένας Άκπομ που έδωσε πάρα πολλές μονομαχίες και τελικά σφράγισε με τέρμα στην εκπνοή τον θρίαμβο. Μετά από καιρό οι αλλαγές βοήθησαν. Δεν υστέρησε κανείς σχετικά με το πλάνο που κατέστρωσε ο προπονητής. Με Κρέσπο (υγιή) και Μιχαηλίδη, Μιχάι, Ίνγκασον ο coach έχει πλέον έναν ευχάριστο πονοκέφαλό.
Τάσος Καρβούνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου