Ο ΠΑΟΚ σε ακόμη ένα μεγάλο παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΚ την κέρδισε και είναι αυτός που πήρε το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό. Με λίγα λόγια η συνήθεια που έγινε λατρεία...
Αυτό που γίνεται με την Ένωση τα τελευταία χρόνια δεν έχει προηγούμενο. Μάλλον θα πληρώνουν για πολύ ακόμα το κλεμμένο πρωτάθλημα του 2018.
Πέρα από το αγωνιστικό που ο Δικέφαλος είναι σαφώς ανώτερος υπάρχει και το κάρμα για να θυμίζει σε όλους τι είχε γίνει τότε....
Όσο αφορά τον δεύτερο ημιτελικό είναι αλήθεια ότι καρδιοχτυπήσαμε, αλλά στο τέλος είδαμε την ομάδα μας να επικρατεί και να είναι αυτή που θα παίξει με τον Ολυμπιακό.
Ξέραμε πριν τον αγώνα πως ο Πάμπλο θα δώσει την μπάλα στην ΑΕΚ και θα είναι αυτός που θα περιμένει για να χτυπήσει στην αντεπίθεση.
Αυτό το σχέδιο σε ένα μεγάλο βαθμό βγήκε, καθώς στο πρώτο ημίχρονο είχε δύο πολύ καλές ευκαιρίες, ενώ υπό προϋποθέσεις αν είχε επιλεγεί η σωστή τελική πάσα θα μπορούσε να δημιουργήσει πολλά προβλήματα στους φιλοξενούμενους.
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε όπως ακριβώς το πρώτο με τον ΠΑΟΚ να είναι αυτός που έχει τις φάσεις, αλλά και ένα χαμένο πέναλτι με τον Βιεϊρίνια.
Μετά το άστοχο πέναλτι του Αρχηγού κάπου εκεί η ΑΕΚ άρχισε να πιστεύει πως μπορεί να μπει ξανά στο κόλπο της πρόκρισης.
Μέσα από μια στατική φάση η ομάδα του Χιμένεθ βρήκε το γκολ και κάπου εκεί όλους "άρχισαν να μας ζώνουν τα φίδια".
Οι αλλαγές του Γκαρσία σε συνδυασμό με την τρομερή ψυχραιμία που έδειξαν οι παίχτες ισορρόπησαν ξανά το ματς και με τα γκολ των Κρμέντσικ και Ζίβκοβιτς πήραν αυτοί την μεγάλη πρόκριση.
Τώρα μένει ο τελικός όπου εκεί είναι ένας αγώνας και όλα μπορούν να γίνουν. Γνωρίζουμε πως ο αντίπαλος μας είναι πιο ποιοτικός, όμως αυτό σε ένα τελικό δεν έχει καμία σημασία.
Δεν το διαπιστώσαμε τώρα, αλλά ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς είναι γεννημένος για τα μεγάλα παιχνίδια. Εύχομαι ο ΠΑΟΚ να κρατήσει αυτόν τον ποδοσφαιριστή για όσα περισσότερα χρόνια μπορεί.
Υ.Γ. Χρόνια πολλά σε όλο το κόσμο με υγεία και ελπίζω να έρθουν καλύτερες μέρες για όλους μας.
Επιμέλεια: ΓΔ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου