Συνέχεια των πλέι οφ ...

Θέλω να διαχωρίζω τις αγωνιστικές περιόδους. Δεν είναι καλό να τις συνδέουμε. Κάνω μία εξαίρεση όμως, διότι βλέπω πως ο ΠΑΟΚ συνεχίζει δυστυχώς από εκεί που σταμάτησε. Είμαι βαθύτατα προβληματισμένος εδώ και πολύ καιρό. Οι οικείοι μου το γνωρίζετε. Παρά τις προσθήκες των Μακ-Ρέυ, δεν είμαι ενθουσιασμένος, διότι σε κανένα σημείο της περσινής χρονιάς δεν πίστεψα, πως η ομάδα μας μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα. Το -6, που κάποιοι για τα μάτια του κόσμου το παρουσιάζουν -3, ούτε τιμητικό είναι για τον ΠΑΟΚ, ούτε θα πρέπει να χαροποιεί τον κόσμο, διότι απέναντι του είχε τον χειρότερο ΟΣΦΠ, ίσως της εικοσαετίας (Κόκκαλη και Μαρινάκη μαζί). Η ευκαιρία χάθηκε και τέτοιες ευκαιρίες δεν δίνονται πολλές στην ιστορία. Από πού απορρέει η τόσο μεγάλη αισιοδοξία για το πρωτάθλημα, χωρίς η ομάδα να έχει ενισχυθεί ακόμα ουσιαστικά σε βασικές θέσεις του άξονα, έχοντας ακυρώσει σχεδόν όλα τα back up της κι ενώ ο Ολυμπιακός έχει ρίξει 10.000000 ευρώ μόνο για αγορές ποδοσφαιριστών, είναι απορίας άξιον. Θέλω να κρατώ τις ισορροπίες, ούτε πανηγυρτζής είμαι, ούτε όμως και καταστροφολόγος. Η ομάδα πήρε πολλά ρίσκα, να κρατήσει ολόκληρο τον περσινό κορμό, ενώ απέτυχε στα πλέι οφ, να φέρει έναν προπονητή στοίχημα, ένα αριστερό μπακ με ελάχιστες συμμετοχές την τελευταία διετία κι ευπάθεια στους τραυματισμούς και να περιμένει για να κάνει τις κυρίως μεταγραφές της, τον Αύγουστο. Κι αν την άλλη Πέμπτη κάτι πάει στραβά; Γιατί για ποδόσφαιρο μιλάμε. Τότε τι γίνεται;